Over mij

Het overbrengen van een gevoel - dat is waar het voor mij om draait bij poëzie. Poëzie is voor mij een uitlaatklep, een manier waarop ik mijn gedachten en gevoelens een plek kan geven. Soms raakt iets me zo diep, dat ik het op een 'normale' manier niet onder woorden kan brengen. Maar de rust en eenvoud die pen en papier geven, zorgt er voor dat ik me kan uiten op een manier die bij mij past. 

Op vrij late leeftijd kwam ik er achter dat het maken van Sinterklaasgedichten me vrij makkelijk afging. Toen stond het rijmen an sich natuurlijk nog centraal. Ik begon te schrijven over onderwerpen waar ik nooit over sprak. Misschien durfde ik er niet over praten, misschien kon ik er niet over praten, misschien had ik niemand om mee te praten....? Gelukkig had ik wel pen en papier. 

Meester

In 2024 ben ik afgestudeerd aan de PABO. Nu sta ik met ontzettend veel plezier en passie voor de klas op EBS de Rots in Ede. Wat een onvoorstelbaar geschenk dat ik iedere dag 25 unieke kinderen mag lesgeven. Je probeert als leerkracht natuurlijk altijd een positieve impact te maken op het leven van ieder kind. Want naast de cognitieve ontwikkeling geniet ik juíst enorm van de relatie die je met een kind hebt. De sociale ontwikkeling, de onbevangenheid, de puurheid, de humor.... zo kan ik nog wel even doorgaan. Misschien is leerkracht zijn wel het mooiste beroep wat er bestaat. 

Geloof 

Waar ik mijn inspiratie vandaan haal? God! Ik geloof dat Hij dit talent in mij heeft gelegd, en aan ons als mensen is het vervolgens de taak om deze talenten zegenrijk in te zetten. Op deze manier wil ik mij dienstbaar opstellen om mee te bouwen aan Zijn Koninkrijk. Betekent dat dat iedere spoken word een christelijke betekenis heeft, of probeer ik op deze manier te evangeliseren? Nee hoor, dat is helemaal niet het geval. Ik schrijf met liefde poëzie met een christelijke boodschap, maar ik doe het met evenveel liefde zonder. 

Stijl

Stoffig, saai, en metaforisch. Dat is het imago wat ik van poëzie had (en waarschijnlijk velen met mij). Totdat ik in aanraking kwam met spoken word. Dat is een hele andere manier van poëzie, dan een standaard ABAB gedicht. En begrijp me niet verkeerd, dat soort poëzie kan ook heel mooi zijn, en daar heb ik ook veel respect voor. Maar ik ben nou eenmaal niet zo metaforisch aangelegd. En soms kan spoken word dat wel zijn. 

Waar ík gelukkig van wordt het is het vertellen van een verhaal of het delen van een gevoel in poëtische vorm, waarbij de luisteraar direct geraakt wordt. Metaforen zijn niet voor mij weggelegd, maar het combineren van enjambenten alliteratie en klankrijm, dát is waar ik op aanga. Ik hoop met mijn verhalende spoken word mensen op een laagdrempelige, doch fascinerende manier mee te nemen in de poëtische wereld. Het gevoel en het verhaal staan hierbij voorop!